donderdag 23 januari 2014

Ethiek opdracht 2

Vraag 2 In de 8.2.2 genoemde oorzaken voor het vele handen probleem corresponderen met de in hoofdstuk 1 genoemde criteria voor verwijdbaarheid (voorzienbaarheid, beïnvloedbaarheid, handelingsvrijheid). Hoe?
Verwijtbaarheid wordt beïnvloed door de arbeidsdeling waardoor mensen zich minder voor iets verantwoordelijk voelen. Dit wordt veroorzaakt doordat verschillend mensen aan één product werken en dus snel de schuld door schuiven naar een ander. Naast de arbeidsdeling wordt de verwijdbaarheid beïnvloed een vermindering van verantwoordelijkheidsbesef. Dit wordt voor een groot deel veroorzaakt doordat de handelingen worden verspreid over meerdere personen hierdoor neemt de verantwoordelijkheidsbesef qua individu af. Men voelt zich minder betrokken bij het probleem omdat de handelingen verspreid waren.
Voorziendbaarheid wordt beïnvloed door arbeidsdeling door dat meerder mensen bijdragen is er de kans dat er dingen die van te voren waren te verwachten niet worden geconstateerd. Verder wordt de voorzienbaarheid beïnvloed door de beperkte informatie voorziening. Dit probleem kan niet los worden gezien van de arbeidsdeling het beïnvloed elkaar wel degelijk. Door een beperkte informatie voorziening kan het voorkomen dat er beslissingen worden genomen die verkeerd uitvallen. Deze beslissingen hadden bij een complete informatievoorziening mogelijk anders uitgevallen.
Beïnvloedbaarheid wordt beïnvloed door arbeidsdeling dit zorgt ervoor dat verschillende mensen op verschillende plaatsen de baas zijn. Hierdoor kunnen er op verschillende plekken beslissingen worden genomen die mogelijk verkeerd uitpakken. Verder kan door de beperkte informatievoorziening door het management andere beslissingen worden genomen, die men mogelijk bij alle informatie niet had genomen. Verder worden de meeste beslissingen genomen door verschillende managementafdelingen met eigen belangen.
Handelingsvrijheid wordt beïnvloed door de arbeidsdeling men kan maar op een beperkt vlak vrij handelen. Verder wordt de handelingsvrijheid door het management beperkt. Verder heeft beperkte handelingsvrijheid hier natuurlijk invloed op. Zo kan het voorkomen dat een bepaalde persoon niet zo mag handelen als hij zelf wilt. De werknemer kan niet handelen zoals het beste zou zijn voor zowel bedrijf als werknemer en overige factoren.  

Vraag 3B. illustreer aan de hand van de ramp de Challenger hoe de modellen achteraf kunnen worden toegepast. Geef ook wenselijkheid aan.
Corporatief model: De organisatie is als geheel verantwoordelijk.
Men kan de organisatie die heeft besloten om de Challenger toch te lanceren een boete te geven. Verder had men kunnen besluiten om hen meer en betere controles te laten uitvoeren bij dit soort projecten. Het voordeel is dat niet meer moet worden aangetoond welke betrokkenen er voor verantwoordelijk is.
Hiërarchisch model: De verantwoordelijkheid ligt bij de top van de organisatie.
In dit geval had men de top van de NASA moeten bestraffen omdat men toch heeft besloten om toestemming te geven voor lancering. De NASA heeft de kreten van de ingenieurs niet meegenomen in de beslissingen terwijl men wist dat dit wel moest. Men heeft een grote fout gemaakt door een lancering uit te voeren waarbij mensenlevens op het spel stonden.
Collectief model: Ieder medewerker van de organisatie is in gelijke mate verantwoordelijk.
Bij dit model zijn alle mensen die betrokken zijn bij de ramp van de Challenger verantwoordelijk men had de ander aan kunnen spreken op een verkeerde keuze. De top van de NASA had tegen elkaar kunnen zeggen dat het onverstandig zou zijn om de mening van de ingenieur te negeren. Verder hadden de Ingenieurs ook elkaar erop kunnen aanspreken en mogelijk de media gebruiken om lancering te voorkomen.
Individueel model: Elk individu is verantwoordelijk voor zijn of haar aandeel.
Men kan kijken welke mensen op de hoogte waren van probleem waardoor deze ramp had kunnen worden voorkomen. Deze mensen had men kunnen straffen voor het aandeel dat zij hebben gehad tijdens en voor deze ramp. Verder zou men kunnen kijken of de projectleden het management op nog een ander manier hadden kunnen waarschuwen. En welke persoon uiteindelijke de beslissingen hebben genomen bestraffen dus de managers.
Wenselijkheid.
Ik vind dat het hiërarchische model het best kan worden gebruikt omdat deze mensen uiteindelijke de beslissing hebben genomen om toch te lanceren. Verder heeft men de kennis van de projectgroep genegeerd terwijl men wist dat dit niet kon. Daarom vind ik het ook niet dat deze mensen hiervoor moeten worden gestraft men heeft gedaan wat tot hun mogelijkheden behoorde. Hierna heeft het management de leiding over genomen en de eindbeslissing genomen.
Welke modellen zou je adviseren voor Townsend en Thomson?
Hiërarchisch model: De verantwoordelijkheid ligt bij de top van de organisatie.
 Bij de ramp met de Herald of Free Enterprise heeft het management ervoor gezorgd dat de situatie aan boord zo chaotische was. Men had besloten om een zeer beperkte los en inlaattijd te nemen om meer geld te kunnen verdienen. Door deze beslissing werkt het personeel onder grote tijdsdruk wat kan zorgen voor het over het hoofd zien van gevaarlijke situaties. Verder had men besloten om minder personeel aan boord te hebben om geld uit te sparen. Door deze beslissingen moest er nog meer werk worden verzet voor de toch al onder tijdsdruk presenterende werknemers. De werknemers hebben wel de fouten begaan maar dit werd veroorzaakt door de omstandigheden waar men onder werkte. Verder heeft het management voor deze situatie gezorgd dus zal men moeten worden gezien als schuldige. Door de beslissingen van het management hebben de verschillende samenlopen van omstandigheden tot deze ramp kunnen leiden. 

Voorbeelden voor de verschillende soorten modellen.
Corporatief model: De organisatie is als geheel verantwoordelijk.
Een bank die in zwaar weer zit zal worden aangesproken in zijn geheel als er fouten worden gemaakt. Zo is ook te zien dat wanneer een bank fouten maakt ze in hun geheel worden beoordeeld. De complete organisatie zal in zijn geheel verantwoordelijk worden gesteld.
Hiërarchisch model: De verantwoordelijkheid ligt bij de top van de organisatie.
Bij de NS zal de top worden aangesproken als beslissingen worden gemaakt. Als zij beslissen om de mensen de overstap tijd te verkorten zal dit invloed hebben op de werkzaamheden van de werknemers. Door beslissingen van het de top wordt de veiligheid van zowel de reizigers als van de werknemers in gevaar gebracht. Het management zorgt ervoor onder welke omstandigheden de werknemers werken.
Collectief model: Ieder medewerker van de organisatie is in gelijke mate verantwoordelijk.
Bij het ontwerpen van een project is iedereen in de projectgroep verantwoordelijk voor het uiteindelijke resultaat. Verder kan men niet de schuld afschuiven naar individuele personen. Wanneer een project faalt zal de complete projectgroep hierop worden aangesproken.
Individueel model: Elk individu is verantwoordelijk voor zijn of haar aandeel.

Bij het aan sluiten van een netwerk is de installateur verantwoordelijk voor de beslissingen die hij neemt. Wanneer er bijvoorbeeld geen rekening is gehouden met de afstand die het draadloos netwerk moet overbruggen kan de installateur hierop worden aangesproken. Hij heeft zelf kunnen beslissen waar hij de router op zou hangen om zo de volledige ruimte te kunnen bereiken. Door de fout van de installateur is de probleem ontstaan. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten